Welkom in Thailand!!

Ein-de-lijk is hier dan weer een verhaaltje! Wees gewaarschuwd, het zal wel een lang verhaal worden! De afgelopen weken hebben we zoveel gezien en gedaan dat ik het allemaal heel kort zal vertellen. Op dit moment zijn we alweer in Thailand, in Chiang Rai en in het verhaal hiervoor waren we nog in Cambodja. In de tussentijd hebben we Laos ook nog doorgereisd.

Siem Reap
De eerste dagen in Siem Reap voelde ik me nog altijd totaal niet goed. Ik was nog steeds elke dag heel erg moe en mijn rug deed ook heel veel pijn. Toen ik ook nog rode huiduitslag kreeg, had ik alle symptomen van de dengue fever, wat een feest! In het ziekenhuis kunnen ze er weinig aan doen dus had ik besloten om gewoon zelf uit te zieken. Gelukkig zaten we in Siem Reap in een super leuk hostel met een bar boven en een pooltafel. In totaal hebben we hier wel 6 dagen gezeten. Deze dagen hebben we samen met Jasper vaak een potje pool of kaarten gespeeld of gewoon lekker een boekje gelezen. Kerstavond voelde ik me eindelijk weer wat beter, en om kerst hier op een speciale manier te vieren hadden Evelien en ik een kookcursus geboekt. Voor 14 dollar mochten we 3 gerechten koken en opeten natuurlijk. Ik maakte tomaten crème soep, amok (een typisch Cambodjaans gerecht) en als toetje kregen we sticky rijst met mango. Omdat ik net beter was kreeg ik al dit lekkere eten lang niet allemaal op, maar het was zeker leuk! Daarna gingen we met onze kamergenootjes uit Australie drankjes doen en de stad in. In Siem Reap heb je 1 grote straat waarin alle restaurants en barretjes zitten. Met kerstavond was het zo druk dat iedereen daartussen op straat aan het dansen was, was echt heel erg leuk!
Eerste kerstdag hadden we de wekker aardig vroeg gezet om naar Angkor Wat Tempels te gaan. Op de fiets! Dit hebben we geweten want bij de 2e tempel had iemand per ongeluk mijn fiets meegenomen in plaats van hun eigen fiets. Nu hadden we dus nog maar 1 fiets en we hadden nog zo’n 4 tempels te gaan. We vonden onze fiets terug bij de volgende tempel, echter vast gemaakt aan een supergroot kettingslot. We besloten te wachten op de eigenaren, want we moesten de fiets wel echt wegbrengen. De eigenaren kwamen eindelijk na 3 uur wachten een keertje terug, zich totaal niet bewust van het feit dat wij zolang hadden moeten wachten. In ieder geval waren wij dolblij dat we de fiets terug hadden. Alleen moesten we de overige 3 tempels nu nog in 1.5 uur gaan bekijken. Dus op supersnelheid hebben we alle tempels bekeken. Angkor Wat zelf vond ik een beetje tegenvallen, maar er is 1 tempel met allemaal smiling buddha’s erin en 1 tempel met bomen etc. door de tempels heen en die waren wel supermooi! Omdat we niet echt in de kerststemming zaten, besloten we in plaats van rijst lekker pizza te gaan eten als kerstmaal! Het was heel raar om hier kerst te vieren, omdat je gewend bent aan sneeuw en aan kou en aan familie om je heen! Maar het was goed en leuk om het een keer op een andere manier te vieren.
Battambang
27 december gingen we eindelijk weer naar een nieuwe plaats, Battambang, een klein plaatsje in t noord westen van Cambodja. Hier was echt super weinig te doen, dus gingen we ’s avonds maar aan de cocktails. De volgende dag gingen we naar de enige toeristische attracties in Battambang: de bamboetrein en de killing caves. Hoewel de bamboe trein super toeristisch was, was het heel erg leuk om mee te maken. Je zit op een grote bamboe palet met daaronder 2 stellen treinwielen. Deze constructie is zo gemaakt dat als er tegenliggers komen, het gehele ding uit elkaar kan worden gehaald en weer op kan worden gebouwd als de tegenligger is gepasseerd. Op onze heen- en terugweg heeft dat denk ik wel zo’n 12x moeten gebeuren. De rails liepen ook niet altijd goed in elkaar over dus af en toe werden we gelanceerd. In de toekomst willen ze deze bamboetrein weg hebben, want dan komt er een echte treinverbinding. ’s Middags gingen we naar de killing caves en een aantal tempels. We namen een scooter (met driver) om naar de cave te gaan. Het was heel raar om deze grotten te zien, mensen worden hier gewoon gedood door ze naar beneden de grot in te gooien. Mijn scooterchauffeur nodigde ons uit om s’avonds naar de Sky Club te komen, een club voor de locals. In ons hostel hadden we even uitgezocht waar het was dus gingen wij s’avonds op zoek naar deze club. Toen we het eindelijk hadden gevonden (na een aantal keer vragen, waarna iedereen ons uitlachtte als we zeiden waar we naartoe gingen) vonden we het. Het stond vol met locals en uiteindelijk besloten we toch maar niet naar binnen te gaan.
Terug in Siem Reap
Omdat we ons hostel in Siem Reap zo leuk vonden besloten we terug te gaan om daar oud en nieuw te gaan vieren. Van Battambang naar Siem Reap deden we deze keer met de boot. De boottocht was erg mooi, super mooie natuur hebben we gezien. Na de koude ochtenduren waarbij we bijna verkleumden op de boot, verplaatsten we onszelf naar het bovendek waar we lekker konden bruin bakken. De boot vaarde langs verschillende kleine drijvende dorpjes waar mensen leven. Zij leven in een boot en daar doen ze alles mee. Deze keer sliepen we weer 4 nachten in Siem Reap. De eerste nacht kon Evelien niet erg lekker slapen, want er zat een natte plek in haar matras. Omdat we pas rond 2 uur snachts terugkwamen van het uitgaan, had ze geen zin meer om naar de receptie te gaan om voor een ander bed te vragen. De hele nacht moest ze dus in dezelfde positie slapen. De volgende dag vertelde zij mij dit verhaal en ik had toevallig de dag ervoor van Peter (ook een Nederlandse jongen) gehoord dat 2 vrienden van hem die dag waren vertrokken en dat die de nacht ervoor heel erg dronken waren. De jongen die onder in het stapelbed lag werd wakker van “water” wat op hem neerkwam, bleek de jongen in het bovenste bed dus in zijn bed te hebben geplast. OMG! Na wat appjes en smsjes bleek het inderdaad om hetzelfde bed te gaan, super vies! Hoewel Peter en ik het toch ook best wel grappig vonden. Gelukkig zouden we de volgende dag toch al van kamer veranderen, dus dat was wel fijn voor Evelien.
Rondom oud en nieuw hadden we een hele leuke groep mensen in het hostel ontmoet waar we elke avond mee uit gingen. De avond voor oud en nieuw had ik best aardig wat gedronken, dus met oud en nieuw had ik niet eens zo heeeeeel veel zin in drank. Maar de buckets zijn hier zo goedkoop (2.50 voor een bucket wodka redbull) dat het al snel weer aardig hard ging. Rond 11 uur gingen we met de hele groep naar de pubstreet. Iedereen danste door elkaar, Cambodjanen en de toeristen. Was echt superleuk! Rond 2 uur merkten Evelien en ik dat haar telefoon en mijn portemonnee waren gestolen dus waren we iets minder in de party mood en om 3 uur besloten we naar huis te gaan. Heel veel mensen die we gesproken hebben waren bestolen, waarschijnlijk waren het de kleine kindjes die volop door de menigte heenliepen en vaak rondom de toeristen bleven dwalen.
Laos- Don Det
2 januari gingen we eindelijk weer naar een ander land: Laos! Na een helse busrit waarin we 3 keer van bus moesten veranderen kwamen we rond half 8 eindelijk aan bij de boot die ons naar het eiland zou moeten brengen. Normaal kost een kaartje naar het eiland zo’n 2 dollar maar omdat het al avond was en dit de aller-laatste boot was moesten we 6 dollar betalen. Ze proberen zoveel mogelijk geld aan je te verdienen. Rond 9uur kwamen we eindelijk aan op het eiland en vonden we een heerlijke bungalow met uitzicht over het water en eigen hangmatten. Het was hier erg rustig omdat heel veel mensen vlak na oud en nieuw waren weggegaan. Samen met Yuka (Japans meisje), Tylor en Kevin (Amerikaanse jongens) en Tessa (Nederlands meisje) brachten we onze tijd hier door. De eerste dag hebben we het eiland een beetje verkend en besloten we dat er vrij weinig te doen was. De volgende dag deden we met z’n allen een kayaktour. Samen met Tessa zat ik in een kayak en hoewel wij vonden dat het erg goed ging, besloot de gids al snel dat wij samen veeeel te langzaam waren dus moesten we (op het water!!) wisselen met de Amerikaanse jongens. Uiteindelijk bleek dit inderdaad wel beter te gaan. We stopten onderweg bij 2 watervallen en bleven lang op een groot meer dobberen waar we dolfijnen konden spotten. Hoewel in onze informatie gids stond dat hier wel 30 dolfijnen waren te zien, waren er volgens de gids nu nog maar 6 dus heel veel waren er niet te zien. We vertrokken om half 10 en rond 6 uur waren we eindelijk weer terug in het hostel, iedereen was kapot! Het was echt de hele dag kayakken, maar het was wel echt de moeite waard.
Pakse
Na Don Det gingen wij samen met Tessa naar Pakse, de grootste stad in het zuiden van Laos. Hier is echt heel weinig te doen en hebben we lekker uitgerust, gewinkeld, en lekker foto’s bijgewerkt en verhaaltjes geschreven. Tessa is al eerder weggegaan, richting Bangkok.
Savannakhet
Hoewel Savannakhet eigenlijk niet op onze planning stond, zijn we hiernaartoe gegaan om Leon & Denise te ontmoeten die in de tegenovergestelde richting van ons reizen! De busrit duurde gelukkig maar rond de 5 uur. Wat heel vreemd was, was dat er bij bepaalde busstops vrouwen de bus inkomen met hele klompen vlees op een stokje en die proberen dat aan je te verkopen. En dan niet 1 vrouw, maar ik denk wel 20 tegelijk. Het was dus aardig dringen in de bus en ik was blij toen ze er eindelijk weer uitgingen. Rond 1 uur smiddags kwamen wij aan bij het guesthouse waar zij al zaten en het was superfijn om eindelijk weer iemand van thuis te zien en lekker bij te kunnen kletsen over alle ervaringen en leuke dingen die je hebt meegemaakt! Dit hebben we dan ook de eerst komende uren gedaan en natuurlijk de do’s en dont’s uitgewisseld. Het is heel gek om iemand te zien die je goed kent aan de andere kant van de wereld! Vervolgens hebben we samen eeen heeerlijk ijsje gegeten en hebben we veel drankjes gedaan. Het was jammer dat we elkaar ontmoetten in een klein plaatsje, waar niet veel te doen was. Alle barren in Laos sluiten namelijk al rond half 12. De volgende dag moesten we helaas alweer afscheid nemen want Leon en Denise vertrokken sochtends naar Pakse en wij vertrokken savonds naar Vientiane. Dus na het ontbijt hebben we elkaar uitgezwaaid, misschien zien we elkaar weer in Maleisie. Ik hoop het!!!
Vientiane
Vanuit Savannakhet namen we de slaapbus naar Vientiane, wat een echt bed had, alleen wel voor laotiaanse mensen. Evelien en ik pasten er samen net in maar echt veel ruimte hadden we niet. ’s Ochtends vroeg kwamen we aan in Vientiane. Hoewel dit de hoofdstad van Laos is, voelt het niet echt aan als een grote stad. We hebben vooral rondgelopen en gewinkeld. De tweede dag was Evelien ziek dus ben ik er in mijn eentje op uit gegaan, dat was ook wel een keer leuk om te doen! Na wat tempels en de shoppingmall heb ik ergens lekker een drankje gedaan en een boekje gelezen. De tweede dag ontmoetten we savonds Melanie en Nora weer, die we in Phnom Penh in Cambodja hadden ontmoet. We hadden noooit meer gedacht dat we elkaar tijdens het reizen weer zouden zien, dus dat was erg leuk! De volgende dag gingen we er met z’n vieren op uit en hebben we samen een van de belangrijkste stupa’s van Laos gezien en de Arc de Triomphe van Laos. ’s Avonds hebben we samen gegeten en zijn we de kroeg ingegaan.
Vang Vieng
Vang Vieng is een klein plaatsje tussen Luang Prabang en Vientiane, dat vooral bekend staat om het tuben. Toen ik richting Vang Vieng ging had ik in mijn hoofd dat dit een van de plaatsen zou zijn waar je het beste zou kunnen feesten, maar dit viel erg tegen. Omdat Vang Vieng vooral bekend staat om het tuben: in een grote rubberen band de rivier opgaan en dan bij barretjes stoppen voor wat drankjes. Vorig jaar heeft de regering in Laos het tuben “verandert”: in plaats van 30 barretjes langs de rivier zijn er nu nog maar 3 en alle glijbanen en touwen om het water in te springen zijn verdwenen omdat er teveel mensen zijn dood gegaan. Maar veel toeristen blijven nu weg. Ikzelf vond het wel een heel leuk plaatsje. Hoewel het dus niet zo heel erg druk was, waren er toen wij gingen tuben nog zo’n 120 mensen. Maar als je het vergelijkt met 3000 mensen per dag een jaar geleden dan is het weinig. Samen met 2 jongens uit Estland en 2 jongens uit Engeland gingen we samen tuben. Het water was super koud!! Het was jammer dat het water erg laag stond en er bijna geen stroming was, want nu moesten we zelf een groot deel peddelen. Na 5 minuutjes kwam de eerste bar al in zicht, toen ze ons zagen werd een groot touw met een lege fles eraan naar beneden gegooid en wordt je zo bij de bar naar binnen gehengeld. Helaas dacht ik iets eerder dat ik al op de grond kon staan dan dat het was, dus ik ging kopje onder. Gelukkig zaten al mijn spullen in een waterdichte tas, alleen mn kleren waren heeerlijk nat. In de eerste bar dronken we biertjes en konden we frisbeeen en volleyballen. Na een uurtje besloten we weer verder te gaan, na weer 10 minuutjes in de tube kwamen we aan bij de 2e bar. Deze was echt super leuk en gezellig en was ook wat drukker! Na het spelen van een spelletje bierpong (die wij uiteraard verloren) en weer wat biertjes (voor elk biertje krijg je een armbandje) was het alweer 4 uur en besloten we verder te gaan naar de volgende bar. Na weer 10 minuutjes tuben kwam de 3e bar in zicht. De zon was toen al achter de bergen gegaan dus ondertussen was het aardig koud! Gelukkig hadden ze daar een kampvuurtje gemaakt en dronken we en kletsten we nog wat. In totaal zit je dus bijna niet op de tube, maar je kunt er voor kiezen om na de 3e bar nog 2 uur terug te tuben (zonder barretjes) maar daar hadden wij niet zoveel zin in. Wij besloten om de tuktuk terug te nemen. De omgeving was echt prachtig, als je in de tube zat kon je zoveel van de omgeving zien. Het is nu veel meer relaxend dan vroeger en minder massa. Je kon alle gesloten barretjes en glijbanen nog zien staan, dat was wel heel gek om te zien. Het is in ieder geval wel een stuk veiliger nu.
De 2e dag besloten we een mountainbike te huren en fietsten we naar de Blue Lagoon, een prachtig helderblauw meertje. De weg ernaartoe was erg hobbelig en onderweg staan superveel fake aanwijsborden naar de Blue Lagoon, die je dan naar een ander meertje of grot sturen. Gelukkig waren wij hiervoor gewaarschuwd en kwamen we in 1x op de juiste plek. Hier hebben we de hele dag lekker genoten van het zonnetje en heb ik nog eventjes gezwommen.
Natuurlijk zijn we ook nog alle dagen wezen “stappen”, wat hier inhoudt tot 12 uur. Er zijn 3 leuke barretjes te vinden en 2 nachtsclubs die om de dag open gaan.
Luang Prabang
Van tevoren was ons verteld dat de weg van Vang Vieng naar Luang Prabang erg veel bochten zou zijn dus besloten wij lekker voorin te gaan zitten. Hier hadden we een prachtig uitzicht over de weg door de bergen. Rond 4 uur kwamen we aan en konden we na een uur zoeken eindelijk ons guesthouse vinden. In onze slaapzaal zaten verder 5 Argentijnen (2 meisjes, 3 jongens) waarmee we de volgende dag naar de Kuang Si Watervallen zouden gaan. De watervallen waren erg mooi, superblauw water en veel verschillende niveaus. In Luang Prabang kan je voor 10.000 kip (0.90) buffet eten. Je kunt je hele bord volscheppen met alles wat je maar wilt, hier hebben we bijna elke avond gegeten. We hadden vaak een standaard schema voor de avond: buffet, nachtmarkt en dan naar Utopia, de leukste kroeg in Luang Prabang. Op de nachtmarkt hebben we weer allemaal leuke souvenirtjes gekocht dus ik hoop dat het allemaal nog in mijn backpack gaat passen. Na Utopia (dat ook om half 12 sluit) gaat iedereen hier bowlen. Omdat dat de enige plaats is waar nog alcohol mag worden geschonken. Wij hebben dit ook 1x gedaan, met een grote groep Franse jongens. Na alle wodka die ze me gaven werd ik natuurlijk dik laatste. De laatste dag hebben we lekker door de stad gelopen omdat we nog brak waren van de bowlavond. ’s Avonds gingen we met een groepje mee die we bij de watervallen hadden ontmoet. Zij gingen naar een local party dus daar waren we wel benieuwd naar. Eerst werden we naar een restaurant gebracht, waar iedereen ons aankeek en foto’s maakte. 40 mensen in een local restaurant zie je natuurlijk ook niet vaak. Na aardig wat bier en wat eten begon iedereen te dansen, het hele restaurant ging op en neer. Als je ziet hoe de gebouwen hier gebouwd zijn voel je je niet meer echt veilig. Alles staat op palen. Rond 10 uur gingen we naar een club, ook hier vol met Laotianen, maar de muziek was erg goed! Wij hadden wat Laotionanen ontmoet waarmee we de avond doorbrachten. Elke minuut ongeveer moesten we met ze proosten.
Nu ik dit schrijf zit ik op de boot naar Pak Beng, morgen gaan we verder met de boot naar de Thaise Grens. Ik zal proberen vaker een verhaaltje te schrijven, haha we zullen zien of het lukt!
Dikke knuffel uit Thailand!